Cafe De Bel

Auteur: Wally
Het was heerlijk weer op deze zomerse dag eind juni. Op het Pijnackerplein verzamelde de meute zich om te genieten van Amerikaanse bluegrassmuziek onder het genot van bier en hipsterfriet. Bakfietsfamilies plaatsen hun kinderen met speelgoed op het met groene graskleedjes bedekte plein, nipten aan hun wijn en bier en vermaakten zich dat het een aard heeft in dit tijdelijk tot blanke enclave uitgeroepen stuk van het Oude Noorden. Vrouwen leefden zich uit door zich uit te dossen als een deerne die van het kleine huis op de prairie was weggelopen. En aan de rand van het plein, even de hoek omlopen, belandde je in café De Bel.

De Bel is een pareltje in de Rotterdamse caféscene. Aanlopend op een typisch Oud Noordelijks caféhoekje met een terras voor de deur, wandel je onder de groen-wit-groene vlag naar binnen om te belanden in een eclectische hotspot van stylistische gezelligheid. Het café is bezaaid met platen, met foute schilderijen van zigeunervrouwen, met gitaren aan de muur en kunstig geschreven aankondigen op schoolkrijt met wat er zoal te zuipen en te doen is. De houten tafels ontbreken er niet (je kan er ook je hond onderstoppen), evenals een biljarttafel boven in het rookhok. Mooie spreuken sieren de wanden en er is een keur aan speciaalbier op de tap.

Het café is vol artistieke uitingen, zoals het kleinste museum  van Rotterdam, een wisselend kunststuk dat past in een kubus van dertig bij dertig bij dertig centimeter. Er wordt van die verlopen sjappie de pappie blues gespeeld met banjo’s en pompidompidom gezang. Het publiek vermengd zich qua uiterlijk naadloos met de caféomgeving en is een mengelmoes van oud Rotterdamse artisticiteit en relatief veel (buitenlandse) studenten.

Het is wel een artisticiteit die leuk blijft. Niet artiefartie met een steriele modernistische uitstraling maar romantisch nostalgisch zonder dat het tuttig wordt. Niet pretentieus maar eerder “kijk ons op een harmonische wijze alles verenigen wat onverenigbaar lijkt”. Wie een (gejat?) bord dat je alleen je auto mag parkeren tijdens de kerkdienst weet te vermengen met romantische naaktschilderijen zonder dat het geforceerd overkomt, die heeft het begrepen.

Meer weten/zien?

Een mooi filmpje over de Bel en zijn artistieke inspirator

Geschiedenis van Het Pijnackerplein