Lacin Bar

Auteur: Wally

Sommige barren in 010 zijn zo obscuur, dat een oorspronkelijke Nederlander er amper zijn voeten zet. Maar waarom eigenlijk niet? Ik heb dat nooit begrepen. We are the world, we are the children, we are the one that live together in 010 so let’s start giving. Dus was het tijd om eens een bezoek te brengen aan een bar waar we in het verleden (2014) weliswaar zeer incidenteel vertoefden, maar waar de wereld van lelieblank Roffa slechts zelden een stap naar binnen zet: De Lacin Bar.

We werden gastvrij ontvangen door de eigenaar van deze bar, die naar hemzelf genoemd bleek te zijn. Het bleek geen enkel probleem om de in dit soort kroegen vaak aanwezige muziekbox naar de hand te zetten met wat Hazes en Meeuwis. Een deel van de bezoekers kon de lol er wel van inzien. Een ander deel ging discreet buiten zitten. Er werd ons een lekker hoestdrankje met alcohol aangeboden. Bier van de tap was er niet. Wel gekoelde flesjes hertog.

De blondine in het gezelschap raakte al gauw aan de babbel met de Litouwse immigrante en ging boven zitten, in een rookhok versierd met beelden van Mersin, stad van herkomst van de bareigenaar. Wij gaan erbij zitten en er ontspint zich een bijzonder gesprek. Over Litouwen, waarover charmante praatjes over een bezoek aan toeristisch Vilnius niet worden getolereerd. Ben je wel eens naar een supermarkt geweest daar, heb je de gezichten bij de kassa gezien, de armoede? En over Koerdistan, dat grootste volk ter wereld zonder staat en buffer met halfslachtige hulp van buiten tegen de idioten van islamitische staat.

Maar laten we het niet over politiek hebben, zegt de dominant aanwezige bezoeker van Marokkaanse afkomst, zittend op zijn praatstoel. Leven en laten leven en niet te veel zeiken over gevoeligheden. Laat mensen zich niet gek maken door de media, niet leven in angst, vroeger letten we helemaal niet op onze achtergrond, toen ik tien was. Het Oude Noorden van zijn jeugd was een paradise lost. We proostten erop, aten van de aangeleverde leverworst met gezouten komkommers en gingen alcoholisch verheugd en prijsmatig content weer huiswaarts.

Meer lezen/zien?:

Ga mee met Lacin naar zijn geboortestad Mersin.

Altijd lekker, een glasje raki