Cafe De Klok

Auteur: Wally

Zoals het klokje thuis tikt tikt het nergens, zo luidt het belegen spreekwoord in onze Hollandsche taal. Bij café De Klok doet dat zeker opgeld. De sfeer is erg huiskamerlijk. Niet te fancy, geen kekke biertjes, maar gewoon Heineken en een stevige gokautomaat naast de toiletten. De cafébevolking is vrij oud, weinig volk van onder de 50. Maar toch zijn ze hier, op deze caféluwe maandagavond, niet gekleed om te imponeren maar in hun huiskamerkloffie (en ik ben er ook, zegt dat ook wat over mij, vast wel?). De barvrouw is een stevige tantje. Bij het nemen van een foto van het interieur vertelde ze gelijk aan de wat paranoïde vrouw dat-ie heus niet in haar geinteresseerd was. En dat was ik niet, ik ben hier voor de blik op het interieur. En de omgeving.

De omgeving, tsja, wat voor omgeving is het eigenlijk. We bevinden ons op het ranje van het Oude Noorden, vlakbij de Zaagmolenbrug, met uitzicht op de Rotte kan je koekeloren naar Crooswijk. Niemand zou beweren dat dit het meest florissante hoekske van Nederland is. Maar levendig is het wel. Je zit er buiten aan een tafeltje, voor je een stoeprand en een auto. De halve wereld komt langs. Mensen met hoofddoeken en baarden praten geanimeerd. Een Antilliaan wandelt snel voorbij met zijn reiskoffer (is hier een vliegveld dan?). Een vrouw komt aanwandelen om de kroeg in te gaan, begroet haar medekroegtijgers. Ze kijken haar aan en zeggen "goh daar ben je weer", met die typische Rotterdamse handelswijze op het grensgebied van gespeeld cynisme en oprecht willen dat je oppleurt.

Wanneer je de tocht van buiten naar binnen maakt, dan zie je dat deze kroeg in transitie is. Een nieuwe vloer wordt aangelegd. Binnen hangen allemaal klokken en er is zelfs een gedicht over klokken te lezen aan de muur. Toch is de sfeer vrij zakelijk, niet meer helemaal oudbruin met kleedjes enzo. Een twijfelaar, deze kroeg, maar wel een met een duidelijke buurtfunctie. Hier komt de buurtbevolking, niet de hipster die hier toch echt een keer geweest moet zijn om het aan zijn vrienden te vertellen. Hier heerst gemoedelijkheid en weerklinkt het lied van Rene Schuurmans op de computer:

Laat de zon in je hart
Ze schijnt toch voor iedereen
Geniet van het leven
Want het duurt nog maar even

Wij genoten ook. Een oefening in mindfullness op de late avond, dat zitje bij de stoep met een biertje in de hand. Spannend om te volgen hoe deze kroeg zich gaat doorontwikkelen.

Meer lezen/zien?

Een mooie kunstzinnige foto van een bardame van café De Klok een decennium geleden.

Vanuit café De Klok kijk je naar de Zaagmolenkade en de Zaagmolenbrug. Wat is dat toch, die zaagmolen? De verklaring vind je hier.

Meezingen met Rene Schuurmans? Dat kan hier.